Кизляр

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Кизляр
ФлагГерб
Нигеҙләү датаһы 1735
Рәсем
Рәсми атамаһы Кизляр
Дәүләт  Рәсәй
Административ үҙәге Кизляр районы һәм Городской округ город Кизляр[d][1]
Административ-территориаль берәмек Городской округ город Кизляр[d][1]
Сәғәт бүлкәте UTC+3:00[d]
Халыҡ һаны 11 065 кеше (1804)[2],
9106 кеше (1825)[3],
10 100 кеше (1856)[4],
7300 кеше (1897)[4],
13 800 кеше (1913)[4],
10 482 кеше (1926)[5],
14 800 кеше (1931)[4],
25 573 кеше (1959)[6],
27 000 кеше (1967)[4],
29 745 кеше (1970)[7],
31 320 кеше (1979)[8],
39 748 кеше (1989)[9],
40 900 кеше (1992)[4],
43 600 кеше (1996)[4],
45 200 кеше (1998)[4],
46 100 кеше (2000)[4],
46 100 кеше (2001)[4],
48 457 кеше (2002)[10],
48 500 кеше (2003)[4],
48 700 кеше (2005)[4],
48 700 кеше (2007)[4],
48 000 кеше (2008)[4],
48 003 кеше (2009)[11],
48 984 кеше (2010)[12],
49 000 кеше (2011)[4],
48 579 кеше (2012)[13],
48 037 кеше (2013)[14],
48 078 кеше (2014)[15],
48 102 кеше (2015)[16],
48 237 кеше (2016)[17],
48 396 кеше (2017)[18],
48 907 кеше (2018)[19],
49 247 кеше (2019)[20],
49 412 кеше (2020)[21],
49 999 кеше (2021)[22]
Диңгеҙ кимәленән бейеклек 1 метр
Туғандаш ҡала Аҙау һәм Одинцово
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
«Почёт Билдәһе» ордены
Майҙан 30 км²
Почта индексы 368830–368833
Рәсми сайт mo-kizlyar.ru
Бында ерләнгән кешеләр категорияһы Категория:Похороненные в Кизляре[d]
Карта
 Кизляр Викимилектә


Кизляр Рәсәй Федарицияһы Дағстан республикаһы ҡалаһы. Кизляр районының административ үҙәге. Кизляр ҡалаһы ҡала округы барлыҡҡа килтерә.

Географик урыны[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Кизляр ҡалаһы Дағстан Республикаһының төньяғында, Иҫке Терек йылғаһы ярында, Чечен Республикаһы сигенән алыҫ түгел, Махачкаланан төньяҡ-көбайыштараҡ 140 км-ҙа урынлашҡан

Климат[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Кизляр климаты — ҡоро уртаса-континенталь, ҡоро субтропик (Кеппен төҙөгән климаттар классификацияһы буйынса иң һалҡын айҙағы температураһы >0) климатҡа күсеүсе.

Климат Кизляр
Күрһәткестәре Дек. Ғин. Март Апра. Май Июнь Июль Авг. Сена. Окт. Нояб. Февр. Йыл
Уртаса температура, °C 0,1 0,3 4,6 11,2 17,0 22,2 24,8 24,2 19,2 13,0 6,4 1,7 12,1
Яуым-төшөм нормаһы, мм 21 20 20 20 38 36 22 25 31 27 26 25 311
Сығанағы: рәсәй гидрометүҙәге - Климат өсөн 1981-2010 йылдарҙа Кизляр

Этимология[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Был боронғо ҡаланың исеме Терек йылғаһының ҡушылдығы, хәҙерге Таловка исеменән алынған тигән фараз бар. Төрөк теленән тәржемәһе Кизляр — ҡыҙҙар. В. А. Никонов, топонимда төркиҙең «ҡыҙыл яр» һүҙе ята һәм был ҡәлғә исеме менән бәйле, тип аңлата[23].

Терек йылғаһының түбәнге ағымы боронғо замандан башлап мөһим сауҙа юлы була һәм Көнсығыш Европа илдәрен Көнсығыш менән бәйләп тора.

Шулай уҡ тарихи монографиялар был урын тураһында һөйләп тора. «Дербенд-намэ»лә уның авторы, VII быуат хазарҙарын тасуирлағанда уларҙың ғәрәптәр менән Сурхаб ҡәлғәһендә һуғышҡан саҡта (автор яҡынса 17-18 быуаттарҙа йәшәгән) ҡәлғә Кызыл-йар тип аталған тип яҙа.

Ҡала нигеҙләнеүенең хәҙерге рәсми датаһы 1735 йыл иҫәпләнә, сөнки был йылда Кизляр рус ҡәлғәһе төҙөлә башлай, әммә бында даими торлаҡ быға тиклем 150-200 йыл элек үк булған.

XVI быуат башында бында Кизляр ауылына нигеҙ һалынғас та Урта Азиянан сыҡҡан сауҙагәр тажиктар килә. Улар үҙ биләмәһен Абсияхкент тип атаған, (фарсы һүҙенән тәржемәһе аб — һыу, сиях — ҡара, кент — ауыл, ҡала), шул уҡ ваҡытта бындағы ҡумыҡтар уны Карасув-кент (төркисә ҡара — ҡара,су — һыу, кент — тораҡ) йәки Кызлар-ҡала тип йөрөтә. Китап. А. Ибрагимова

XVI быуаттың икенсе яртыһында был ауылда, батша указына ярашлы, «Кизляр ҡарауылы» йәки «Кизлярский перевоз» заставаһы тора.

Бындай сит ил илселектәре һәм сауҙа өсөн йөк тейәү пункты булған урынға төрлө милләт кешеләре яйлап күпләп килә башлай.

«Тарихи Кизляркалы»ға ярашлы, Урта Азиянан килгәндәрҙең ауылдары янына «иң тәүҙә Карабагтан әрмәндәр күсеп килә. Һуңыраҡ урыҫтар ҙа килә». Кизляр янындағы тораҡ пункттары башлыса рус казактары биләмәләре була.

1735 йылда генерал-аншеф Я. В. Левашов Кизляр ҡәлғәһенә нигеҙ һала, артабан ҡәлғә ҡала статусы ала. Рус казактары Кизляр станицаһында йәшәй. Башҡа рус булмағандар айырым кварталдарҙа йәшәгән. Улар барыһы ла Терек-Кизляр казактары тип йөрөтөлгән.

XVIII быуат буйы Кизлярға башҡа күп милләт халыҡтары килә һәм ҡала халҡы йылдам күбәйә. Хөкүмәт Рәсәй төбәген нығытыу маҡсатында бында халыҡтың күпләп килеүен тәьмин итә. Бында христиан әрмәндәр, грузиндар, суҡындырылған кабарҙылар һәм осетиндар, мосолмандарҙан : ҡумыҡтар, нуғайҙар, чечендар килә.

1800 йылдарҙа ҡалала 1622 әрмән, 673 грузин йәшәгән, был халыҡтың 73%-ын тәшкил иткән[24].

Кизляр ҡалаһы планы (ПСЗРИ, 1839)
Совет урамы

XIX быуат башында ҡала Рәсәйҙең көньяғында мөһим роль уйнай, Төньяҡ Кавказдың асылда сәйәси һәм иҡтисади үҙәге булып тора. XIX быуаттың тәүге сирегендә ҡалала 15 мең кеше йәшәгән (ғәскәрҙәрҙән һәм ҡалаға ваҡытлыса килеүселәрҙән тыш). Әстрәхән һәм Киевтан ҡала ул көньяҡта иң ҙур ҡала булып һаналған.

XVIII—XIХ быуаттың тәүге яртыһында Кизляр Рәсәй һәм Төньяҡ Кавказ халыҡтары араһында эре сауҙа үҙәге була, шулай уҡ Рәсәйҙең көнсығыш илдәре менән сауҙа итеүенең мөһим пункты булып тора. Ул Рәсәй менән Көнсығыш илдәре араһындағы тышҡы сауҙа күләме буйынса илдә беренсе урынды биләй.

Кизляр тирәһендә шарап әҙерләү һәм ебәк ағасы үҫтереү, виноград һәм башҡа ауыл хужалығы культуралрын үҫтерәләр. Виноградсылыҡ һәм шарап эшләү иҡтисадтың төп тармағы булып үҫешә. 1885 йылда Рәсәйҙә тәүге тапҡыр коньяк етештерелә.

Балыҡсылыҡ хужалыҡтың традицион тармағы булып тора.

Рәсәйҙә 1805 йылда беренсе шарап әҙерләү мәктәбе асыла. 1822 йылдан алып Кизляр ҡалаһы Кавказ өлкәһе составында тора. 1860 йылдан алып — Кизлярский округы үҙәге.

1867 йылдың 9 декабрендә Кизляр Ставрополь губернаһының Терек өлкәһенә ҡарай[25].

Граждандар һуғышының герой-ҡалаһы булып тора. 1922 йылда Дағстан АССР-ының составына индерелә.

1944 йылдан алып — Кизляр ҡалаһы Грозный өлкәһе составында, 1957 йылда яңынан Дағстанға тапшырыла.

Рәсәйҙәге Беренсе Чечен һуғышы ваҡытында ҡалала теракттар үтә (1996 йылдың ғинуарында).

2015 йылдың 3 октябрендә ҡала үҙенең 280 йыллығын билдәләй[26].

Кизляр ҡала хакимиәте бинаһы


Ҡалала урыҫ һәм Терек казактарының һаны 83,0%-тан 40,49 процентҡа тиклем кәмегән[27][28].

Иҡтисад[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Ҡала мәсете

Крестовоздвиженский ҡатын-ҡыҙҙар монастыры

Крестовоздвиженский ҡатын-ҡыҙҙар монастыры
  • Коньяк заводы:
    • Кизляр коньяк заводы[29] (билдәле 1885 йыл);
    • Шарап-коньякй заводы «Кизляр»[30]
    • ЯСЙ « Кизляр коньяк комбинаты»
    • ZCQ ЛВЗ-«Кизляр»
  • Электромеханика, электроаппарат заводы.
  • Ауыл хужалығы продукцияһын эшкәртеү.
  • Концерны «КЭМЗ»[31]

Транспорт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тимер юлдар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Тимер юл станцияһы «Кизляр» 2014 йыл.

Кизляр Дағстандың тимер юл үҙәге булып тора. «Кизляр» станцияһы илгә йөк ебәреү урыны.

Станция аша Мәскәү — Махачкала, Төмән — Махачкала, Мәскәү — Баку, Волгоград — Грозный. маршруттары буйынса пассажирҙар поездары йөрөй.2005 йылға тиклем Мәскәү — Кизляр пассажир поезы ла йөрөгән була.

Ҡалала күп төрлө йәмәғәт транспорты, маршрут таксийы (12 маршрут[32]) йөрөй[33].

Мәҙәниәте, иҫтәлекле урындары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • П. И. Багратион исемендәге ҡала тыуған яҡты өйрәнеү музейы
    Багратион исемендәге музей. Кизляр
  • Архитектура һәйкәле: ҡала идаралығының элекке бинаһы (хәҙерге музей), элекке дворян йыйылышы бинаһы (XIX б.).
  • Ҡала эргәһендә — «Кострома ҡаласығы» II—III бб. б. э.
  • Ҡаласыҡ «Трехстенный ҡаласығы» XVI быуат (Крайновка һәм Александрийск станицалары араһында).

Уҡыу йорттары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Дағстан дәүләт университеты (филиал)
  • Санкт-петербург дәүләт иҡтисад университеты (филиал)
  • Дағстан дәүләт техник университеты (филиал)
  • Кизляр медицина училищеһы
  • Дағстан электр-механик колледжы
  • Дағстан профессиональ-педагогия колледжы.
  • Республика полипрофессиональ колледжы

Туғанлашҡан ҡалалары[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Топографик картаһы[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

Иҫкәрмәләр[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  1. 1,0 1,1 ОКТМО (урыҫ)
  2. Административно-территориальное устройство Ставрополья с конца XVIII века по 1920 год. Справочник. Ставрополь. 2008 год
  3. Административно-территориальное устройство Ставрополья с конца XVIII века по 1920 год : [рус.] : [арх. 22 декабрь 2017] / Комитет Ставропольского края по делам архивов, Государственный архив Ставропольского края ; сост. Г. А. Никитенко (отв. сост.), Е. Б. Громова, М. И. Кривнева. — Ставрополь : ОАО «Издательско-полиграфическая фирма «Ставрополье», 2008. — 399 с.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 Народная энциклопедия «Мой город». Кизляр. Дата обращения: 19 июнь 2014. Архивировано 15 июль 2014 года.
  5. Районированный Дагестан : (адм.-хоз. деление ДССР по новому районированию 1929 г.). — Махачкала : Орготд. ЦИК ДССР, 1930. — 56, XXIV, 114 с.
  6. Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. Дата обращения: 25 сентябрь 2013. Архивировано 28 май 2013 года.
  7. Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. Дата обращения: 25 сентябрь 2013. Архивировано 29 сентябрь 2013 года.
  8. Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Демоскоп Weekly. Дата обращения: 25 сентябрь 2013. Архивировано 7 ноябрь 2021 года.
  9. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. Архивировано 26 сентябрь 2011 года.
  10. Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более. Архивировано 3 февраль 2012 года.
  11. Численность постоянного населения Российской Федерации по городам, посёлкам городского типа и районам на 1 января 2009 года. Дата обращения: 2 ғинуар 2014. Архивировано 18 май 2015 года.
  12. Всероссийская перепись населения 2010 года. Таблица № 11. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских и сельских населённых пунктов Республики Дагестан. Дата обращения: 13 май 2014. Архивировано 24 декабрь 2013 года.
  13. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года. Дата обращения: 31 май 2014. Архивировано 16 май 2013 года.
  14. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). Дата обращения: 16 ноябрь 2013. Архивировано 12 октябрь 2013 года.
  15. Численность населения на 1 января 2014 года по сельским поселениям Республики Дагестан. Дата обращения: 17 апрель 2014. Архивировано 7 апрель 2014 года.
  16. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года. Дата обращения: 6 август 2015. Архивировано 23 сентябрь 2015 года.
  17. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года (5 октябрь 2018). Дата обращения: 15 май 2021. Архивировано 8 май 2021 года.
  18. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года (31 июль 2017). Дата обращения: 31 июль 2017. Архивировано 31 июль 2017 года.
  19. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года. Дата обращения: 25 июль 2018. Архивировано 26 июль 2018 года.
  20. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года. Дата обращения: 31 июль 2019. Архивировано 2 май 2021 года.
  21. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года. Дата обращения: 17 октябрь 2020. Архивировано 17 октябрь 2020 года.
  22. Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более. Итоги Всероссийской переписи населения 2020 года. На 1 октября 2021 года. Том 1. Численность и размещения населения (XLSX). Дата обращения: 1 сентябрь 2022. Архивировано 1 сентябрь 2022 года.
  23. Ҡаты а. в. «төньяҡ кавказда Поспеловтың һүҙлек». 1, 2. Краснодар китап нәшриәте, 2006
  24. М. Самсонадзе //грузия һатыусы: беренсе өлөшөндә xix в. / / Мецниереб, 1990—102 стр(132)
  25. Хроника административ-территориаль үҙгәрештәр, әлеге ваҡытта менән ҡағыла 1785 йылда Ставрополье 2018 йыл 18 июль архивланған.
  26. 280 билдәләне Кизляр йәшлек юбилейы
  27. 2010 йыл иҫәбе. Дагстат. Йәғни 3 2017 йыл 11 октябрь архивланған.
  28. Дағстан халҡы Этносостав. 2002
  29. ГУП «завод коньячный Кизлярский»
  30. Шарап-коньячный заводы «Кизляр»
  31. Концерны «КЭМЗА»
  32. http://mo-kizlyar.ru/dokumenty/inaya-informatsiya.html?download=180:pasporta-marshrutnogo-transporta&start=80 2019 йыл 7 март архивланған.
  33. http://mo-kizlyar.ru/informatsiya/novosti/3938-vlasti-kizlyara-vpervye-za-dolgie-gody-zapustili-tri-avtobusa.html 2017 йыл 14 май архивланған.

Әҙәбиәт[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]

  • Гарунова Н. Н. Кизляр в XVIII — первой половине XIX века: проблемы политического, социально-экономического и культурного развития. — Махачкала: ДНЦ РАН, 2004. 168 с.
  • Васильев Д. С. Очерки истории низовьев Терека. — Махачкала: Дагкнигиздат, 1986. 88 с.
  • Селиванов А. Ф. Кизляр // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)

Һылтанмалар[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]